رهبر کبیر انقلاب می‌فرمایند: «باید بسیجیان جهان اسلام در فکر ایجاد حکومت بزرگ اسلامى باشند و این شدنى است». آری! با زمینهای که امام انقلاب در کشور فراهم آوردند و همت بالای ولی امروز، این شدنی است و امام(ره) دربارۀ مردم ایران چنین تعریف فرمودند: «من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و تودۀ میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله(ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین(ع) هستند».
لیکن من بارها نوشته‌ام و باز هم می‌نویسم: فقیهان می‌گویند اگر پاک‌ترین و حلال‌ترین غذاها را در ظرف نجسی بریزید و به خورد مردم بدهید، همان غذای پاک و حلال، نجس و خوردنش حرام می‌گردد و مردمی که آن را می‌خورند، سیه‌دل و تمدن‌شان، سیه‌چهره می‌گردد. و پزشکان نیز می‌گویند اگر شفابخش‌ترین داروها را در ظرف مسمومی بریزید، همان داروی شفابخش، سم می‌گردد و آدم‌کش.
آقای برجام! اگر می‌خواهید انقلاب را از این آلودگی‌های حاکم بر کشور رهایی بخشید و ساختار تمدن‌مان را بر پایۀ اسلام غدیری بنیاد نهید، نخست باید نمایندگان مجلس، تجدید نظر بر روش قانون‌گذاری فرمایند و برای هر امری، همان قانونی را که اسلام ناب محمدی(ص) وضع کرده، به زبان روز در چند کلمه به امت اعلام دارند. زیرا وضع قوانین‌شان در این سی‌وپنج سال، به اندازۀ کوه زباله‌ای در کنار چشمۀ زلال حقوق طاهر و مطهر اسلام انباشته شده است و به‌راستی آب چشمه را آن‌چنان بدبو و بدرنگ ساخته که کسی میل به آشامیدن آن ندارد و رئیس جمهور و وزیر کشور به‌جای پرحرفی‌ها، سری به ادارات بزند و ببیند آن‌جا چه خبر است؟ چه، به عمل کار برآید، به سخنرانی نیست و سروده‌اند: «دوصد گفته چون نیم‌کردار نیست».
و آقای رئیس دادگستری که می‌خواهند چهارهزار قاضی جدید را برای بهترسازی ساختار قضائی استخدام کنند، این چند گزارش را خوانده و به آنان بیاندیشند.
جناب سلمان را به مدیریت مدائن فرستادند و آن پیرمرد در کوتاه‌مدت آن‌چنان آن‌جا امن و سالم ساخت که کافران می‌گفتند او جنیان را در اختیار دارد و مومنان بر این باور بودند که فرشتگان وی را یاری می‌کنند. یکی حقیقت را از حضرتش پرسید و سلمان پاسخ داد: اجرای احکام اسلام از این دو تواناتر است و«لَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ» (سوره بقره، آیه ۱۷۹)
سرورم! شنیدن این خبر برایتان تلخ است. همین چند روز پیش رئیس دادگستری سوئد گفت از آن‌جا که امروز تعداد شاکیان و زندانیان از تعداد کارکنان دادگستری کمتر گشته است، باید چند صد نفری از کارمندان دادگستری و نیروهای امنیتی که هیچ کاری برایشان نیست، بازنشسته گردند.
آقای رئیس دادگستری! کشور غیرمسلمانی آن‌چنان خود را ساخته که دادگستری‌ها و زندان‌هایش نیمه‌خالی می‌گردد و می‌خواهند برخی از کارمندان را بازنشست کنند، با این که همۀ سوئد به اندازۀ یک استان ما کارمند ندارد!
ولی امروزۀ دادگستری و زندان‌های شما چنین وضعی را دارند که مجبور گشته‌اید فرسخ‌فرسخ بر زمینهای دادگستری‌ها و زندان‌های پیش از انقلاب اضافه فرمایید و در یک قلم، چهار هزار قاضی استخدام کنید؛ وامحمدا(ص)!
اجازه بفرمایید بی‌پرده به چرایی این مصائب بپردازم.
برای این‌که ما پُر «مرگ بر آمریکا» می‌گوییم و اگر چه هنوز هم کم می‌باشد ولی ساختار تمدن غدیری را هم که ضدتمدن مستکبران و طاغوتیان می‌باشد، بر بنیاد آئین و اندیشۀ مستکبران بنا نهاده‌ایم. با این‌که می‌بینیم مخارج دادگستری آمریکا از کل بودجۀ کشور سوئد که می‌خواهد بخش قابل توجهی از کارمندان دادگستری خود را باز نشسته کند، بیشتر است. لیکن با وجود بودجه‌های هنگفت امنیتی پنهان و آشکار آمریکا که همه‌اش، دزدی از مستضعفان جهان می‌باشد، باز هم آمریکا ناامن‌ترین کشور جهان است و یک دلیل هم بیشتر ندارد، زیرا استکبار امروز وارث همان نمرود و فراعنه می‌باشد.
و کشوری چون سوئد که می‌توان همۀ نیروهای قضایی آن را در دادگستری یکی از شهرستان‌های ایران گردهم آورد، امروزه از بی‌کاری دادگستری و خلوتی زندان‌هایش می‌خواهد تعدیل نیروی انسانی کند. زیرا سوئد خودآگاه و پنهانی یا ناخودآگاه و به اقتضای تدّبر و تعقّل به ارزش‌هایی از قضای اسلام ناب محمدی(ص) پی برده که بدین‌جا رسیده است.
آقای رئیس دادگستری! وقتی که اسلام می‌فرماید قاضی حق ندارد پرونده‌ای را که امروز می‌توان به آن رسیدگی کرد، به فردا افکند، بر چه پایه دستگاه قضایی شما، صدور حکم برای یک پرونده را تا یک سال به تأخیر می‌اندازد؟!
و در چگونگی برخورد با مفسدان اقتصادی، برخورد امام عدل، علی(ع) این‌چنین است:
به علي(ع)، اميرمومنان در دوران خلافت پر از مصائبش، خبر مي‌دهند كه ابن‌هرمه، مأمور دولت و ناظر حكومت بر بازار اهواز، مرتكب خيانتي شده است و علي(ع) كه راوي خبر را صادق و صاحب درايت مي‌داند، در لحظه به استاندار منطقه دستور مي‌دهد: «هنگامي كه نامۀ مرا خواندي، ابن‌هرمه را از نظارت بازار بركنار و او را به مردم معرفي كن، به زندانش بيانداز و آبرويش را بريز و به همۀ بخش‌هاي تابع اهواز بنويس كه علي(ع) چنين عقوبتي براي خطاکار معين كرده است. مبادا در مجازات او غفلت يا كوتاهي كني كه نزد خدا خوار مي‌شوي و من به زشت‌ترين صورت ممكن تو را از كار بر كنار مي‌كنم و خدا آن روز را نياورد. چون روز جمعه رسيد، او را از زندان درآور و ۳۵ تازيانه به او بزن و در بازار بگردان».
امام(ع) در ادامه مي‌فرمايد: «و هر كس گواهي آورد كه ابن‌هرمه از او چيزي گرفته است، او را با گواه قسم بده و مبلغ را از مال ابن‌هرمه برداشته و به صاحب آن بپرداز و دوباره او را خوار و سرافكنده و بي‌آبرو به زندان بازگردان و پاهايش را در بند بگذار و تنها براي نماز باز كن و فقط اگر كسي برايش خوراك يا نوشيدني يا پوشاك يا زيراندازي آورد به او برسان. مگذار ملاقاتي داشته باشد، تا مبادا راه پاسخ‌گويي به محاكمه را به او ياد دهند و به آزادشدن از زندان اميدوارش سازند. و اگر دانستي كه كسي چيزي به او آموخته است كه به مسلماني زياني مي‌رساند، او را نيز تازيانه بزن و زنداني كن تا توبه كند».
حضرت در ادامه مي‌افزايد: «شب‌ها زندانيان را به فضاي باز بياور تا تفريح كنند جز ابن‌هرمه! مگر بترسي كه بميرد، در اين صورت او را نيز به حياط زندان بياور و اگر ديدي هنوز طاقت تازيانه خوردن دارد، پس از ۳۰ روز، ۳۵ تازيانه ديگر به او بزن و براي من بنويس كه دربارۀ بازار و نظارت بر آن) چه كردي؟ و پس از اين خائن، چه كسي را برگزيدي؟ و حقوق ابن‌هرمه خائن را نيز قطع كن». (دعائم‌الاسلام ۵۳۳-۵۳۲)
زیرا امام عدل می‌داند او پس از این برخوردهای حکومت، نمی‌تواند در جامعه ظاهر شود؛ یا به غربتی فرار می‌کند یا خود را در خانه زندانی می‌سازد.
آقای رئیس دادگستری! تا وقتی که دستگاه قضایی شما صورت ملعونی را که ۸۲ بار کیف‌قاپی کرده است، شطرنجی می‌کند تا مردم او را نشناسند و باز هم بتواند به کارش ادامه دهد، چنان‌چه به جای چهارهزار، چهل‌هزار قاضی هم استخدام بفرمایید، مفاسدمان همانند آمریکا لحظه‌به‌لحظه بیشتر می‌شود.
آن‌گاه که شما اجازه می‌دهید بزرگ‌مفسدی اقتصادی، هفت وکیل کهنه‌کار و متخصص در هفت رشته را برای تبرئه خود استخدام کند، می‌تواند قاضی کوچولوهای شما را چون گنجشکی در قفس قوانین هزارتوی‌تان زندانی سازد، یا با قاضی کاردان و رشوه‌خواری آن‌چنان پرونده‌ای را برای مظلومی بسازد که برای شرکت زرچکان مزرعه، گروه مهندسان یاور انقلاب ساخت و در نتیجه حق را باطل و باطل را حق بنمایاند.
آقای رئیس دادگستری! آن‌گاه که قرآن می‌فرماید: «وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ»؛ یعنی امکان زندگی سالم، به قصاص تبه‌کاران بستگی دارد و با این‌که شرع مقدس ما، تمام احکام حدود و قصاص را بیان داشته است ولی ما اسلام‌نمایانه، بیشترین قوانین کفر جهانی را از قضای غرب گرفته‌ایم. پس نتیجه همین می‌شود که هر چه دادگستری‌ها و زندان‌ها و استخدام قضات را بیشتر سازیم، در مردابی که غرب برای‌مان ساخته است بیشتر فرو می‌رویم.
آقای رئیس دادگستری!
سخن کوتاه، شما به‌جای استخدام ۴۰۰۰ قاضی جدید، ۴ نفر از قاضیانی که عام و خاص بر قضاوت‌های به‌ناحق آنان آگاهی دارند و گواهی می‌دهند و در دادگاه ویژۀ قضات و دستگاه‌های نظارتی، یک خروار پرونده دارند، درب همان دادگستری که کاسب‌کارانه آن‌جا را پاچال کاسبی خود ساخته‌اند، آنان را اعدام کنید تا که دریابید سلمان، پیرمردِ مسلمان، چرا می‌گوید من برای امنیت مدائن کاری نکردم و فقط احکام اسلام را پیاده می‌کردم. و لاحول و لاقوه الا بالله العلی العظیم.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
